Övünmek-Övülmek (Efora)

Bilin ki, dünya hayatı ancak bir oyun, 'tutkulu bir oyalama', bir süs, kendi aranızda bir övünme (konusu), mal ve çocuklarda bir 'çoğalma-tutkusu'dur. Bir yağmur örneği gibi; onun bitirdiği ekin ekicilerin hoşuna gitmiştir, sonra kuruyuverir, bir de bakarsın ki sapsarı kesilmiş, sonra o, bir çer-çöp oluvermiştir. Ahirette ise hem şiddetli bir azap; hem de Allah'tan bir mağfiret ve bir hoşnutluk vardır. Dünya hayatı, aldanış olan bir metadan başka bir şey değildir.

Hadid Suresi-20



Allahın Adıyla
İmtihanı, dünya hayatını,nelerin bizi doğrudan saptıracağını,hangi hasretlerin olmaması gerektiğini, doğru bir insanın nasıl olması gerektiğini anlatan özet bir ayet.
İnsanın hallerinden biridir yaptığı işlerle övünmek, takdir edilmeyi veya kendisine teşekkür edilmesini yada beğenilmeyi ister. Kendisinde olanla ilgili bir takım duygular yaşar, Allah’ın ona imtihan etmek üzere verdiği şeyleri zaten hak etmişçesine yaşadığı bu haller bir farkındalıkla yaşamayan insan için övünme konusu olacaktır. Oysa biz neyin sahibiyiz ki biraz düşünürsek. Elimizin, ayağımızın mı veya aklımızın, vicdanımızın mı? Ya da evimizin, eşyamızın, çocuğumuzun mu? Kendimiz mi elde ettik bunları, hak ettik, çalıştık, çabaladık ve sahibi mi olduk? Daha fazla çalışırsak, daha da fazlasına mı sahip olabiliriz? Ki bunlar sanki bizimiş gibi övünebilelim. Güzelliği ile övünen insan bir gün bu eller, bu gözler, bu deriler aleyhine şahitlik edecek. Ya da malıyla, mülküyle insan bugün malım bana bir yarar sağlamadı diyecek çocuklarıyla övünenler orada çocuklarınız sizi tanımayacak. Yahut bilgisiyle, bildiğini zannettikleriyle övünenler neyi biliyoruz acaba? Âlimim diyen cahildir diyor bir hadiste biliyoruz ki Allah’ın ayetlerin de âlim diye bahsedilenler ancak Allahtan en çok korkanlar olarak bahsedilir. Bilmek değildir asıl olan yaşamadıktan sonra her şeyi bilmiş ya da görmüş olsanız ne yararı var ki.
Birilerini övmek, birilerinin bizi övmesi bizler henüz bir şeyi başarmış kimseler değiliz ki yaptıklarımızla övünelim. Övgüye layık olan yalnızca Allah tır. Ve yalnızca Rabbin övmesi bizim için değerli olabilir. Kimleri övmüştür Rab. Bir bakmalı, gereği gibi ondan korkanları, öyle yaşamış olanları, İbrahim peygamberi, Hz.Yakubu, Hz.Süleymanı, Hz. İsa’yı veya Hz. Meryem’i Başarmış ve Rabbin övgüsünü hak etmiş olanları. O Allahtan çok korkan biriydi ya da o çok salat eden biriydi veya o çok yumuşak huyluydu. Allah söylüyor bunları, Rabbimiz övüyor onları. Ancak böylesi övgülere layık olmak için yaşamalıyız Rabbin katında övülenlerden olmak için.

(Hacer)

Övmek ve Övünmek

Çoklukla övünmek sizi tutkuyla oyalayıp kendinizden geçirdi. (tekasür suresi)

Kafirler bu dünya hayatında ebediyen kalacaklarını sanıyorlar ve bu dünyaya çalışıyorlar ahiretlerini ise unutuyorlar.
Oysa bu dünya hayatıahiret hayatının yanında üç gün gibidir gözünü açıp-kapamak kadar hızlı.
Kafirler bu dünya malı ile övünmekteler.
O malların kendilerinde ebediyen kalacağını sanmaktalar.
Mallarını yetime yoksula vermezler verselerde bir gösteriş ve bir övünmek için verirler.,

Hadis.
Siz adet hadine gertirdiğiniz için yoksula yardım ediyorsunuz Allah rızası için değil sizin derdiniz maksatınız övünmek gösteriş yapmak yoksa siz Allahın rızasını gözetmiyorsunuz bunu terk edin Rabbim size merhamet etsin. (Hz.Ömer)

Teslimler övmekten sakınırlar.
Çünkü övülen kişi kendini üstünleştirebilir kendini diğer insanlardan büyük görebilir.

Hadis.
Bazen bir kimseyi övmekle, övülen kimse sevinir, kendini beğenir, insanlar beni örnek alsın diye gösterişe kapılabilir. Kendini diğer insanlardan üstün görebilir. Halbuki kendini aciz, eksik, günahkâr gören, kibirlenemez, salih amel işlemeye ve haramlardan daha çok sakınmaya gayret eder. Kendisini başkalarından üstün gören kimse ise, bütün faziletlerden mahrum kalır. Övülen kimse, kendisinde bir şeyler olduğunu zanneder. Resulullah efendimizin yanında birisini övdüler. Övene, (Onun boynunu kestin, duyarsa iflah olmaz) (Buhari, Müslim)

Kafirler ise her şeyleri ile övünürler.
Eşi, işi, çocuğu, aşireti, evi malı mülkü ile.
İbrettir bizlere firavun onun gibi olmamak için.
Firavun demiyormuydu bu topraklar bu yer yüzü benim değilmi?.
Kendini tanrı yerine koyup övünmüyormuydu?.
Oysa kendini boğulmaktan koruyamadı.
Hz. İbrahim peygamberin zamanındada nemrutda kendini tanrı zannedip malıla mülküle sarayı ile övünmüyormuydu?.
Allah onu büyüklenip kibirlendiği ve övündüğünden dolayı ufacık bir sineği musullat ettiğinde kendnden savabildimi?.
Oysa bir sinekle bile baş edemiyecek kadar aciz.

Allah bizleri üstünlük taslamayan, övünmeyen büyüklük göstermeyen hep küçük insanlardan kısın inşallah.
Amin.

Hadis.
Övünmeyiniz hem topraktan yaratılmış hemde toprağa dönünce kendisinin kurtların yiyecegi insanın övünmesi neye yarar?. (Hz.Ebu Bekir.)

(Gamze)

Allahın Adıyla
İmtihanlarımız için de, dünya için de, yapıyoruz infaklar, yapıyoruz iyilikler.Ama nasıl yapıyoruz övünerek mi büyüklenerek mi yoksa cennet için mi iyilik için mi.


Hz.Ömer
Siz adet haline getirdiğiniz için yoksula yardım ediyorsunuz.Allah rızası için değil.Sizin derdiniz maksadınız. Övünmek, gösteriş yapmak.Yoksa siz Allah’ın rızasını gözetmiyorsunuz.Bunu terk edin ki Rabbim size merhamet etsin.

Yukarıda da dediği gibi.Kafirler iyiliği övünmek gösteriş yapmak için maksatları insanlara bu günde şuna infak ettim bu günde şu iyiliği yaptım yani yaptıkları her şey övünmek için,
Ama insan yaptığı iyiliği kendisi için yapıyor bu yüzden bunu herkese duyurmasına gerek yok.Dünya hayatı imtihan oluyoruz varlıkta da yoklukta da.
Kafirler yokken isyan ederler.Teslimler ise yokken şükrederler.Kafirler varken övünürler cimrileşirler.Teslimler ise varken şükredeler övünmeden infaklar ederek yaşamayı bilirler.
Çünkü Allah böyle ister.
Birbirinizi övmekten sakının.Çünkü onu övmek onu buğazlamaktır.
İbni Mace

Hadis dede dediği gibi biz bir kardeşimizi övmeyiz.Çünkü onu översek artık o yaptığı işlerde kendisini övmeye büyüklenmeye başlar yani kardeşimizi kendi ellerimizle cehenneme atmış oluruz.Ve bu onun iyiliğine değil kötülüğüne olur.
Allah’ın da övdüğü insanlar var örneğimiz olan insanlar.Süleyman peygamberimizin,imtihanı gibi.
Süleyman peygamber Allahtan mülk istiyor.Çünkü bu imtihanın üzerinden gelebileceğini düşünüyor.Ve düşündüğü gibide oluyor.Allah veriyor mülk ama o bununla övünmek yerine.Allah’ı hatırlıyor ve bize bu yaşamıyla örnek olmuştur.İnşallah bizde böyle yaşayıp bizden sonrakilere örnek oluruz.
Dünyada bir insan tarafından övülmek değilde.Allah tarafından övülmek için çabalarız.
Bizde Allahın övdüğü insanlar gibi olmak için çabalarız.Onlar dünyada doğru yaşayıp bu doğruluğu sürdürüp bu şekilde ölen insanlar.

(Felisiti)

Açıkcası kızlar bu konu bu günlerde benimde gündemimde kendi adıma, yaptıgımı ne için yapıyorum açıkta yaptığımı gizlidende yapabiliyormuyum çünkü bir hayrı gizliden yapmak insana güç katıyor kimin için yaptıgını hatırlatıyor.ayettede diyorya "salata kalktıkları zaman isteksizce kalkarlar.insanlara gösteriş yaparlar ve allahı cok az anarlar.ancak tövbe edenler islah edenler allaha sımsıkı sarılanlar ve dinlerini katıksız olarak allah için (halis)kılanlar başka işte onlar müminlerle beraberdirler allah müminlere büyük bir ecir verecektir" eyüp peygamberimin dediği gibi övgüyalnızca rabbime aittir.

(Asiye)

Allah'ın adıyla
Her şey Rab bizi yarattığında oluşuyor.Her adım yeni bir davranış,her adım yeni bir duygu.
Kafir bir İnsan ister, herkes kendisini övsün,herkes onu yüce görsün.
Ama bunları isterken Rabbi zikretmez.Ya yaratılmasaydı düşünmez .Kendisini herkesden üstün görür,bir kişi onu kötülüğüyle övse bile hoşuna gider.Çünkü tek istediği benimde adım geçsin iyi olduğum her konu bahsedilsin ister.
Yaptıkları kötü olsa bile şeytan bunları ona iyi bir şekilde gösterip onu kötülüğüyle över ve bu kafirlerin hoşuna gider.
Sad Suresi/38
76- Dedi ki: 'Ben ondan daha hayırlıyım; sen beni ateşten yarattın, onu ise çamurdan yarattın.'

ayette bahsettiğ gibi.Sadece Kendisini ateşten yarattığı için üstün gördü.Güzel bir davranışım var benim diyerek övmedi.
Ve o yüzden oda cennetten kovulmuş oldu.
Dikkat etmeli insan her adımında,tek yaptığı şey yücelmeye çalışmak olmamalı.
. Rab dilemedikçe insan ne bir şeyi yapabilir nede ölüleri diriltebilir.Rab övgüye layık olandır,Rab itaat'e layık olandır,Rab her şeyin on secde etmesine layık olandır.Çünkü Rab verir her insana düzenini her hayvana verir kabiliyeti.Hani insan kendisini yaptığı bir yemekle bir hareketle güzelliğiyle över,ama kendisini överken hiç düşünürmü Rab vermezse sana bir yetenek hala yapabiliyormusun.Mümin insan her salatında,oturmasında,kalkmasında,yemesinde,Rabbi zikreder.
Çünkü bilir Rabbi zikretmezse sonunun ne olacağını.Kafirlerde bilir ama işte bu onların zoruna gider,kendileri buna rağmen hayla Rabbi zikretmez,sadece her şeyi yapıp sonra cenneti hakedebileceklerini düşünürler.
İşte insan herkesten önce Rabbi övmez ise hak ettiği yer cehennemdir.

kendisini yüce görmeyen kişi yüceltilecektir.
kendini üstün görmeki cenneti hakedebil kendini yüce görmeki,Rabbe sadık bir kul ol.
İnşallah Övgüyü her zaman Rab için kullananlardan oluruz.
Amin...

Süleyman'ın Özdeyişleri 10
7 Doğrular övgüyle,
Kötüler nefretle anılır.
Hadis
Birini övmek onun kibirlenmesine sebep olabilir. Kibir ve ucub ise insanı helak eder.
Hadis
Cennetin ebedi nimetlerini isteyen övülmekten hoşlanmasın.

(Ümmühan)

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla.
Allah insanı yarattı ve onu imtihan etti ve etmekte. Yaratılışla başladı kendini üstün görme övme. Allah hz. Adem'i yarattı, meleklere secde etmelerini emretti. İblis emri yerine getirmedi. Büyüklendi ve övündü, kınanmış ve kovulmuşlardan oldu. Övünmesi onu Rabbin emrini yerine getirmekten alıkoydu. Şeytan hazır cehennem için yandaş aramaya, Rabbin buyruklarını yerine getirmeyenlerin arkadaşı olmaya. İnsanın yaptığı şeyleri kötülemiyor sen zaten iyilerdensin diye rahatlamayı övünmeyi fısıldıyor. Yaptığı şeylerle övünme, kendini başarılı olanlardan sayma insanın imtihanı; kendini övmesi, övüldüğünü hissettiği zaman onaylaması.
Övüldüğünü hissettiği zaman yeterlilik, hissiyatlarına sığınır, çaba ve gayretlerini eksiksiz görür, elinden geleni yaptığını düşünür bunlar insanı doğruluğuyla övünmeye götürür. Kendini kazançlı sayar. Yarına bunun eminliğiyle varmak ister. Yarına garantisi varmışcasına tatminliğiyle övünür.
Özd. Yarınla övünme çünkü ne getireceğini bilemezsin.
Yalnızca bu anımız var. Her zaman dosdoğru çalışıp çaba harcamak durmaksızın yorulmaya devam etmek gerekir. Yarına doğru olacağınla övünmek değil, yarına atacağın adımda dosdoğru bir yol alışın ve salatın eminliğiyle yürümelisin. Ettiğimiz salata itaatimizle sadakatliliğimizle.
Özd. 27/21 Altın ocakta gümüş potada sınanır, insan ise aldığı övgüyle sınanır.
Sınanıyoruz, ve deneniyoruz. İmtihanlar karşısında hak edişimizin neticesini sergiliyoruz.
Rabbin öğrettikleriyle yol alıyoruz. Rab her insana, küçükken yürümeyi öğretiyor. Küçükken yürümeyi öğrendik, tercihimiz yaptığımız bu yolda sakınarak yürümeyi öğreniyoruz.
Rab küçükken, bize konuşmayı öğretti. Ama yaşam içerisinde imtihanlarımız da nasıl sakınarak konuşmamız gerektiğini her an öğreniyoruz. Rabbin yaratılışta ki düzeni budur. Allah, öğrettiklerinden nasıl sakınmamız gerektiğini de öğretiyor. Aslında bunları yaparken tek bir şeyden sakınıyoruz, cehennemden...
İnsan Rabbin öğrettiklerini, düşünmeden bildiği şeylerle övünüyor. Bu bildiklerini aslın da ona Rab öğretiyor. İnsan bu bildikleriyle kendini kazançlı sayıyor. Oysa kazançlı olup ödüllerin alacak insanlar cennet için çalışmış, bu çabadan hoşnut olmuşlar ve Rabbin razı olduğu övülmüş, imtihanlarını kazanmış insanlardır. İnsan gerçekte Rabbin öğrettikleri biliyor ve aslında bilmeye öğrenmeye devam ediyor. Ama bildiklerinden sakınmayı ve öğrendikleriyle yol almayı bilmiyor ve bu bilmesi gerekenleri elinin tersiyle itiyorsa aslında hiç bir şey bilmiyordur. Ebrar ablamın şiirinde bahsettiği gibi, 'Hiç bir şey bilmiyorsun ey insan!' İnsan böyle bir varlıkken kendini övüyor, övünüyor. Üstün görüyor, bilmişlik ediyor.
Hayatımızın sonuna kadar bildiklerimizden sakınarak, öğrendiklerimizle edindiğimiz öğütlerle, yol alırız inş.

(Henna)

Rahman Ve Rahim Olan Allahın Adı İle
Kötü insan övünür;giydiği giysiyle,yediği yiyeceklerle.Yaptığı iyiliği bile kötü hale getirir,övünerek.Hediyemi alacak,en güzelinden.
Bağışta mı bulunacak,yüklü miktarlarda bağışlar yapar ama bunu mümkünse herkezin görmesi,duyması için elinden geleni yapar.
İnsanlar parasıylada,kendi elinin yaptıklarıylada övünür.Aslında bir bakımdanda aynı yola çıkar her ikiside,övünmek.Kötü insanlar
kendilerini yaratan Allaha değilde,kendileri gibi yaptıklarıyla övünenlere çalışırlar.Oysa asıl Rabbin görmesi yeterli.Allah sözünde net,
kazası şiddetli olandır.Bilge insan,akıllı insan ise yaptığı iyiliklerle övünmez,bir iyilik yaptım diye onu,bırak bin yılı,bir gün bile dile
dökmekten kaçınır.Rabbine güvenir ve dosdoğru olan yolunda yürür.Övünmemeliyiz yarınımızla şunu yiyeceğim,şunu alacağım gibi.
Çünkü Rabbin sana dünyada bu kadar kaldığın yeterli deyip,canını geri alırsa pişman olursun yaptığın,yapacağın işten.Ancak Allah
övünebilir kullarıyla,peygamberlerle,şehitlerle ve diğer bütün iyi insanlarla.Bunlar övgüye layık olanlardır.Bizimde Rabbin bize övgü ile
bahsettiği insanların yaşadıklarından kendimize ders çıkartıp,kendimizi gözden geçirmemiz,bir kötülüğümüzü bulduysakda tevbe
etmemiz,bağışlanma dilememiz lazım.Biz Hz.Ömeri,Hz.Yusufu,Hz.İbrahimi ve diğer bütün Rabbe teslim olarak ölenleri övgü ile
anıyoruz,bizde bizden sonrakilerin ve Allahın övgü ile andığı insanlardan oluruz inşAllah.Rabbim sana teslim olmuş kullarının
salatlarını,dualarını kabul et,bizleri cennetine kat.Amin...

(Özge)

ÖVÜNMEK

Allah bizlere eller ayaklar, gözler veriyor ama Allah bunu bizlere kendimizle övünüp şımaralım diye değil. Tersine Rabbin adını dosdoğru zikredebilelim ve bizlere verdiği bu nimetleri dosdoğru bir yolda harcamamız için, veriyor.
İnsan kendini övülmeye layık gördüğü zaman kaybedenlerdendir. Yani kendini yeterli gördüğünde. müminler Rablerinin kendilerine verdikleriyle övünüp şımarmadılar aksine her nefes alışlarında Rabbin gücünü kudretini tek oluşunu her şeye gücü yetişini görürler.
Övünmek sadece ben çok güzelim demek değildir. Rabbin insana verdiği malla, canla, eviyle, arabasıyla, yemesiyle, içmesiyle gezip, tozmasıyla insan övünüp şımarabilir. Bunlar hep insanı dünyaya bağlıyan geçici metalardır. Dünyanın süsü ve aldatmasıdır bizler sakınmalıyız övünmekten. çünkü, yaratana kızmaya başlarsın.
İnsan tarih boyunca ırklarıyla övünüyorlar. Müslümanlar Müslümanlıklarıyla övünüp seçilmiş bir kavim olduklarını düşünüyorlar. Muhammet peygamberimizdir, son kitap bizim kitabımızdır diyip övünüyorlar.
İsrail oğulları kendilerine gelen peygamberlerden öğüt alıp doğrulmak yerine övünüp üstün bir ırk olduklarını düşünüyorlar.
Aslında her biri elinde olanlara şükretmek yerine övünüp şımarıyorlar.

57 / HADİD SURESİ

Rahman ve Rahim Olan Allahın Adıyla


23- Öyle ki, elinizden çıkana üzüntü duymayasınız ve size verdikleri dolayısıyla sevinip-şımarmayasınız. Allah, büyüklük taslayıp böbürleneni sevmez.
Müslümanların şimdiki inançları ise en çok hadis okuyan cenneti hak edendir
En çok kuran okuyan cenneti hakkedendir Muhammet peygamberin soyundan gelen kutsaldıryer yüzü Muhammet peygamber için yaratılmıştır.dertleri yaşamak deyilde övünüp insanlara üstün gözükmektir.
Bu övünmeler hep insanı dünyaya bağlıyan geçici heveslerdir, dünyanın süsü ve aldatmasıdır.


Süleyman peygamberin söylediği gibi.

Özd.27: 1 Yarınla övünme, Çünkü ne getireceğini bilemezsin.

Kafirlerin planları her zaman için geleceğe dairdir.
Okuyacam, büyüyecem, gidecem, gelecemdir. Teslimlerin ise bugünleri son günleri gibidir.
Hz. Süleyman zengindi. Hz. Eyüpda zengindi. Ama Rabbin verdiklşeriyle övünüp şımarmadılar. Rabbin verdikleriğle ihtiyaç sahiplerine ve yoksullara dağıttılar.

Hz. Ömer: bu gün bir çocuk aç uyursa Ömer bunu hesabını nasıl verir:

Diyip korkup sakınan ve Allahın rızasını kazanmış bir mümindi.
Rablerinin onlara verdikleriyle şımarmadılar aksine bundan korkup sakınıyorlardı.
Örneklerimizdir her zaman Rabbin verdikleriyle korkup sakınanlar.
İnşallah bizlerde onların izinden gidip cenneti hak ederiz.
Aslında insan övündüğü şeylerin bile sahibi değil Alahın bizlere verdikleriyle övüneceğimiz hiçbir şeyşimiz yok çünkü muhtacız. Allah bizlere eller ayaklar vermese hiçbir şey yapamayız. Övündüğümüz şeyler bitecek olandır. Allah vermese insan bir basrdak suya muhtaçtır. Hiçbir şeyin sahibi değiliz her şey bize verilmişken sahibi gibi davranamayız.insan Allahın ona verdiği şeylere şükredip kul olacağı yerde azıp müstenileşiyor.
Teslimlerin farklarıyla kardeşlerdir biebirlerini tamamlarlar birimizin yazmasıyla okumasıyla dinmlemesiyle kardeşiz bunlar bizim övüneceğimiz şeyler değildir. Bunların hesabını küçük veya büyük demeden hardal tanesi kadar iyiliğin hesabını vereceğiz.
İnşallah bizlerde razı olduğu kullarından oluruz.
AMİN